محسن احدی - استادیار، مرکز تحقیقات توانبخشی، گروه شنوایی شناسی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
نیما رضازاده - دکتری تخصصی شنوایی شناسی، بخش شنوایی شناسی، بیمارستان امیر اعلم، تهران، ایران
الهه مشرف دهکردی - کارشناس ارشد شنوایی شناسی، گروه شنوایی شناسی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

سابقه و هدف: سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم (Benign: Paroxysmal Positional Vertigo BPPV)شایع ترین عامل ابتلا به سرگیجه های حاد محیطی است که اغلب نشانه های سایکولوژیک آن نادیده گرفتهمی شود. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط تاثیرات سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم برحافظه شنوایی- کلامی مبتلایان انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی در مجموع 40 فرد مبتلا به سرگیجه حاد تحت آزمایشات شنوایی ووستیبولار قرار گرفتند و پس از تشخیص ابتلا به سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم، نسخه فارسیپرسشنامه سنجش معلولیت ناشی از گیجی و آزمون حافظه شنوایی- کلامی ری برای آنها اجرا شد.یافته ها: نتایج نشان دادند که میزان معلولیت ناشی از سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم موجب کاهشظرفیت حافظه شنوایی- کلامی نسبت به افراد هنجار می گردد.نتیجه گیری: مبتلایان به سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم که از سرگیجه های شدید چرخشی رنجمی برند، نسبت به افراد هنجار دچار مشکلات بیشتری در یادگیری از طریق حافظه شنوایی- کلامی هستند وابتلا به سرگیجه حاد به عنوان یک حالت ناخوشایند جسمی می تواند منجر به عوارض شناختی قابل ملاحظه ایدر آنها گردد.

حافظه شنوایی- کلامی، سرگیجه وضعیتی حمله ای خوش خیم، یادگیری