بیژن قهرمان - سردبیرنشریه

نگاهی اجمالی به سیر توسعه ی جوامع انسانی، آشکار میسازد که دخالت جوامع بشری از طریق تغییر کاربری اراضی و اعمال شیوه های مدیریتی گوناگون در بهره برداری از منابع آبی، تغییرات رژیم هیدرولوژی را در طول تاریخ هر منطقه ای در پی داشته است. ب هطوری که چرخه ی هیدرولوژی که در گذشته غالبا توسط محرک هایی از جمله اقلیم، پوشش گیاهی، زمین شناسی و توپوگرافی حوضه ی آبریز کنترل میشد، در حال حاضر به طور فزاینده ای تحت تاثیر محرکهای اجتماعی و اقتصادی از جمله رشد جمعیت و توسعه ی شهرها، توسعه ی کشاورزی فاریاب و صنعتی شدن قرار دارد. از طرف دیگر، بازخوردها و برهمکنش های دوسویه میان جوامع انسانی و سیستم های هیدرولوژیک و تغییرات پرشتاب آن در طول زمان، وضعیت را پیچیده تر می سازد. ب هطور یقین در چنین شرایطی پیش بینی رفتار حوضه های آبریز صرفا با تکیه بر هیدرولوژی سنتی بی دقت خواهد بود. در سوی دیگر، همین بن بس تها و گاه وقوع ورشکستگی آبی، هیدرولوژیس تها را بر آن داشته که از تمرکز بر تخم ینها و پیش بین یهای مبتنی بر هیدرولوژی سنتی، به درک، توضیح و کشف فرآیندهای بنیادین هیدرولوژیک متمایل شوند. وجودچنین ناسازنماها و پیشرانه هایی، منجر به تحولاتی در علم هیدرولوژی گردید و ای نگونه موضوع جدید هیدرولوژی اجتماعی Socio-hydrology( ( مطرح شد. هیدرولوژی اجتماعی، در چارچوب های اقتصاد و سیاست، از تحقق این واقعیت ظهور یافته است که امروزه جوامع انسانی، مهم ترین محرک تغییر چرخه های حیاتی از جمله آب، غذا و انرژی به شمار می آیند و این مسیله مرزهای علم هیدرولوژی را به سمت پذیرش انسان به عنوان جزیی تفکیک ناپذیر و یکپارچه با چرخه ی هیدرولوژی سوق داده است