آیت کریمی

مدیریت را می توان چنین نیز تعریف کرد هماهنگی منابع یک سازمان جهت نیل به اهداف تعیین شده منابع یک سازمان عبارتند از سرمایه ساختمان، ماشین آلات تکنولوژی، سرقفلی، علایم تجارتی و کارکنان که به عبارت ساده تر می توان گفت: پول، کالا و نیروی انسانی. نیروی انسانی اعم از مدیران، کارکنان، مالکین و کارگران دارای اهمیت ویژه است. منابع نیروی انسانی یک سازمان چیزی نیست که در قالب و فرم های خاصی و براساس تیوری و یا اصول مشخص شده که برای اداره سایر منابع سرمایه گذاری در نظر گرفته می شود قرار گیرد و نحوه ارتباط با نیروی انسانی متفاوت با ارتباط بین منابع دیگر تولید است. برای مثال در یک معامله تجاری و بازرگانی که یک شخص انجام م یدهد چند کالا و قیمت فروش آن مشخص است ما به التفاوت این رقم پس از کسر هزینه های دیگر سود بازرگانی از انجام چنین معامله ای است. و یا تولید کننده ای ماشین کهنه و قدیمی خود را با ماشین نو و جدید که قدرت تولید دو برابر ماشین قبلی را ارد جایگزین می کند نتیجه این عمل افزایش تولید بمیزان دو برابر نسبت به زمان قبل خواهد بود حال اگر چنین اقدامی در مورد نیروی انسان سازمانی انجام پذیرد مثلا 20 درصد حقوق پرسنل افزایش یابد ایا اثر یکسانی روی کلیه افراد خواهد داشت مسلما خیر. هر یک از افراد ممکن است عکس العمل خاص از خود در مقابل آن نشان دهد در حالی که شخصی از افزایش 20 درصد حقوق خود بسیار خرسند است و این خرسندی در میزان بازدهی و تولید او نیز اثر می گذارد بر عکس شخص یا اشخاص دیگری ممکن است از این عمل به علت افزایش کم در میزان حقوق خود که اثر چندانی نیز روی هزینه های زندگی او خواهد داشت نه تنها خوشحال نشده بلکه ناراحت نیز شده یا بشوند و اثر معکوس روی فعالیت و میزان تولید آنها داشته باشد. خلاصه اینکه انسانها در برخورد با عمل و حرکات یکسان و مشابه عکس العمل های متفاوتی از خود بروز می دهند.