زهرا شریفی
عاطفه موسوی
محمد یعقوب نژاد
مهدی اردکانی

مقدمه: یک شیوه زندگی سالم می تواند به عنوان تعریفی عمومی از رفتار مردم در سه بعد درون افراد، محیط های اجتماعی آنها (خانواده، همسالان، جامعه، محل کار) و رابطه ی بین افراد و محیط های اجتماعی آنان در نظر گرفته شود. با توجه به نقش گسترده ای که دانشجویان رشته های علوم پزشکی بر سلامت جامعه دارند، این مطالعه با هدف بررسی سبک زندگی سالم در میان دانشجویان پیراپزشکی انجام گرفت. متد و روش : جهت بررسی فرضیه ی این پژوهش از جامعه آماری شامل دانشجویان پیراپزشکی مشهد در سال 98-97 تعداد 120 نفر به شیوه نمونه گیری در تصادفی ساده انتخاب شده، پرسشنامه سبک زندگی ارتقا دهنده ی یلامت hplp والکر و هیل پولرسکی که دارای شش بعد میباشددر بین آنان توزیع گردید. یافته ها: در این مطالعه از 120 شرکت کننده (25/8 درصد) آنها مرد و (74/2 درصد) آنها زن بودند، میانگین و انحراف معیار نمرات حیطه های رشد معنوی 0/59_+3/17، مسئولیت پذیری 0/52_+2/75، روابط بین فردی 0/63_+3/19، مدیریت استرس 0/53_+2/44، ورزش و فعالیت بدنی 0/75_+2/30 و تغذیه 0/61_+2/62 بودند. متغیرهای ترم و رشته های تحصیلی نیز بررسی شد که فقط بین متغیر ترم تحصیلی و ورزش و فعالیت بدنی ارتباط معنا داری وجود داشت (0/732:p؛ -t=009) و لی در سایر مولفه ها ارتباط معناداری نبود. (p<<0/05). نتیجه گیری: مقایسه نتایج این پژوهش و سایر پژوهش ها با مطالعه ی ما نشان می دهد که سبک زندگی اغلب دانشجویان در وضعیت متوسط قرار گرفته است و به شدت متاثر از محیط است. بدین صورت که اگر محیط مساعد و برنامه ریزی دقیق صورت بگیرد، امکان قرار گیری اکثریت دانشجویان در وضعیت مطلوب فراهم می گردد و در صورت عدم برنامه ریزی و نقش منفی، امکان قرارگیری خیل عظیمی از دانشجویان در محیط های منفی با سبک زندگی نامطلوب افزایش می یابد.

سبک زندگی، ترم تحصیلی، دانشجویان