علی زارعی - دانشجوی دکترای حقوق، مهندسی برق، شرکت راه اهن شرقی بنیاد (بن ریل)

اقتصاد مقاومتی (Resistant Economy) گونه و مدلی از اقتصاد است که توان مقاومت و تاب آوری سیستم اقتصادی یک کشور در مقابل هجمه های خارجی (نوسانات طبیعی و غیرطبیعی) را ارتقا می دهد. بر این اساس و با درک عمیق از اینکه همواره دشمن در کمین اقتصاد ملی است ماهیت و ساختار خود را به گونه ای سامان دهیم که نه تنها تنش ها و تکانه ها ی عمدی و یا غیر عمدی موجب توقف فعالیت ها نشود بلکه حتی الامکان با تبدیل تهدیدها به فرصتها، پویایی و رشد نیز تحقق یابد. توسعه حمل و نقل ریلی بین شهری، موجب کاهش مصارف سوخت، سوانح جاده ای و هزینه تولید بنگاه ها می شود و زمینه لازم برای توسعه بخش گردشگری، معدن و صنایع معدنی و ترانزیت کالا را فراهم می نماید. بخش عظیمی از ظرفیت و توان داخلی هرز رفته و در پیچ و خم بوروکراسی اداری، قواعد و قوانین دست و پاگیر، فرآیندهای پیچیده دولتی و از همه مهمتر، خود تحریمی داخلی، ناشی از عدم توجه و عزم ملی در جهت خودباوری می باشد. از مهمترین موضوعات که باعث عدم تفوق توسعه ناوگان می باشد، بی شک وجود نگاه های متناقض در قوانین، آئین نامه ها، بخشنامه ها و از همه مهمتر مسئولان حوزه تصمیم گیری است. در این مقاله سعی شده است با نگاهی به موضوع توسعه در صنعت ریلی راهکاری پیشنهادی جهت برون رفت از این وضعیت طرح و بررسی گردد.

اقتصاد مقاومتی، توسعه ناوگان، صنعت ریلی، تولید داخل، تحریم