مسئله عدم النفع در حقوق بین الملل

در حقوق بسیاری از کشورها جبران خسارت ناشی از نقض تعهدات قراردادی باید به گونه ای باشد که زیان دیده را در موقعیتی قرار دهد که اگر قرارداد اجرا می شد در آن موقعیت قرار می گرفت. عدم النفع به عنوان یکی از اقسام خسارت که نتیجه فعل یا ترک فعل زیان آور متعهد می باشد، واجد آثار فراوانی در سرنوشت اقتصادی افراد می باشد، اما در عین حال در میان نظام های حقوقی در قابل مطالبه بودن آن اختلاف نظرهای فراوانی وجود دارد. حال سوال این است که درصورت نقض تعهدات قراردادی بین المللی آیا امکان مطالبه عدم النفع وجود دارد لذا این مقاله بر این است تا با استناد به رویه های داوری بین المللی در زمینه عدم النفع و با روش توصیفی، تحلیلی اثبات نماید که نقض قرارداد به نحو مطلق موجبی جهت مطالبه عدم النفع ممکن الحصول می گردد. در نتیجه یک اتفاق نظر کلی میان مراجع داوری در این زمینه وجود دارد که چنانچه تخلف ازعقد مربوط به خطای متعهد باشد، زیان دیده حق دارد زیان های واقعی و هر سود خالصی را که از آن محروم شده، یعنی عدم النفع ناشی از اعمال خوانده را دریافت دارد

کلیدواژه ها:

عدم النفع ، خسارت ، قابلیت پیش بینی ، رویه قضایی بین المللی