تاثیر ابتکار کمربند-راه بر منافع ایران در کریدور شرقی دریای خزر

سیر تحولات دهه گذشته نظام بین المللی که از آن به عنوان دوران گذار بین الملل یاد می شود، فرصت مغتنمی برای ج.ا.ایران است که با نگاه به شرق و گسترش روابط با کشورهای آسیایی، منافع کوتاه مدت و بلندمدت سیاسی و اقتصادی خود را تامین و تضمین کند. با حضور ایران در سازمان های آسیایی و طرح های تجاری (مانند ابتکار کمربند-راه چین)، این کشور می تواند زمینه های ارتقاء جایگاه سیاسی و اقتصادی خود در عرصه بین الملل را فراهم آورد. راه دستیابی به این مهم با توسعه زیرساخت ها و خطوط ریلی و آبی میسر خواهدشد. یکی از این کریدورهای ریلی، کریدور شرق دریاخزر (KTI) است. این کریدور با اتصال به شبکه ریلی ایران، دو کشور قزاقستان و ترکمنستان را به مسیر ریلی ابتکار کمربند-راه و سپس به آب های آزاد متصل می کند. در این مقاله تلاش شده تا با نگاهی واقع گرایانه، اهمیت کریدور شرق دریاخزر در ابتکار کمربند-راه مورد سنجش قرار گیرد و درواقع پرسش اصلی این مقاله این است که با نظر به مفاد سند همکاری های جامع ۲۵ ساله ایران و چین، آیا ابتکار کمربند-راه می تواند منافع ملی ایران در بخش حمل و نقل ریلی با کشورهای کریدور شرقی دریای خزر را تحت تاثیر قراردهد؟ این مقاله با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با استفاده از کتب، مقالات و اسناد، به بررسی ابعاد طرح مذبور پرداخته است. ابتکار کمربند-راه از طریق گسترش زیرساخت های مبادلات تجاری و فرهنگی و کمک به گسترش امنیت منطقه، توانایی تامین منافع ژئوپلتیک و اقتصادی ایران را در سطح ملی و منطقه ای دارا است.

کلیدواژه ها:

آسیای مرکزی ، ابتکار کمربند راه ، ایران ، چین ، اینچه برون