اثر فرهنگ طبیعت گردی بر حفاظت از پارک های ملی

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر فرهنگ طبیعت گردی بر حفاظت از پارک ملی لار بوده است. روش پژوهش حاضر، توصیفی-پیمایشی بوده است و گردآوری داده ها به صورت میدانی انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش، کلیه پژوهشگران (طبیعت گردان) پارک ملی لار در سال 1396 بودند که با توجه به محدود بودن جامعه آماری (بیش از 100 هزار نفر)، نمونه آماری پژوهش بر اساس جداول آماری (کرجسی و مورگان) 384 گردشگر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس تعیین شد که پس از توزیع و گردآوری داده ها و جدا نمودن پرسشنامه های ناقص و مخدوش، تحلیل آماری بر روی 345 پرسشنامه انجام پذیرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط 11 تن از اساتید متخصصین حوزه گردشگری و محیط زیست تایید و روایی سازه پرسشنامه نیز توسط تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد بررسی قرار گرفت و پایایی ابزار از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه فرهنگ طبیعت گردی (89/0=α) و برای حفاظت از پارک ملی (90/0=α) به دست آمد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی؛ میانگین، انحراف معیار و ...، از آمار استنباطی تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و مدل پژوهش با استفاده از نرم افزارهای اس پی اس اس و لیزرل استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که متغیرهای احساس مسئولیت، اخلاق اجتماعی، هنجار سازی، آموزش، دانش و آگاهی و ارزش­های سنتی و دینی بر رفتارهای محیط زیستی موثر هستند. به عنوان نتیجه ای کلی، می­توان گفت که فرهنگ عامل تعیین­کننده رفتارهای گردشگران در پارک­های ملی است و رفتارهای زیست­محیطی افراد یک جامعه، ناشی از این عامل مهم است.

کلیدواژه ها:

محیطزیست ، پارک ملی ، فرهنگ ، طبیعت گردی