بررسی مقاومت شماری از ژنوتیپ های بومی امیدبخش گردو به بیماری شانکر پوستی (Brenneria nigrifluens)

شانکر پوستی سطحی با عامل Brenneria nigrifluensاز بیماری های خطرناک درخت گردو است که در شرایط حاد می تواند به مرگ درخت منجر شود. در این تحقیق مقاومت نسبی 13 رقم/ژنوتیپ گردو شامل Serr, Hartley, RDM, Pedro, Jamal, Chandler, Vina, Lara, Shinova, KZ3, 88-1, H2-12, H2-1به این بیماریو ارتباط آن با قطر شاخه یا تنه بررسی شد.نمونه های آلوده از استانکهگیلویه و بویراحمد جمع آوری و سویه های باکتری عامل جداسازی و توسط آزمون های فنوتیپی رایج شناسایی شدند. مخلوط 4 سویه به عنوان مایه تلقیح بکار برده شد. مواد گیاهی در زمستان 1391 بر روی پایه بذری پیوند و در بهار سال 1394 در سن دو سالگی در شرایط باغی مایه زنی شدند. طول شانکر 5/1 سال پس از مایه زنی (زمستان 1395) اندازه گیری شد. بر اساس نتایج، سویه های جمع آوری شده B. nigrifluens تشخیص داده شدند.شدت شانکر در ارقام/ژنوتیپ های مختلف متفاوت بود و هارتلی و شینوا به ترتیب حساس ترین و مقاوم ترین بودند و هیچ رقمی کاملا مقاوم نبود. هر دو اندام شاخه و تنه به این بیماری حساسیت نشان دادند اما تنه حساس تر بود. بین قطر شاخه/تنهو شدت شانکر همبستگی مثبت معنی داری دیده شد. با توجه به نتایج این تحقیق، مدیریت صحیح باغ می تواند تاثیر به سزاییدر کنترل شانکرپوستی سطحیگردو داشته باشد. واژه های کلیدی:مقاومت، گردو، شانکر پوستی