ارزیابی گلخانه ای تک بوته های ارقام گابور و پروگرس آفتابگردان در مقابل نژاد موجود بیماری سفیدک کرکی ناشی از قارچ ‭Plasmopara halstedii‬

سفیدک کرکی آفتابگردان از جمله بیماریهای مهم این گیاه در نواحی اصلی کشت آن در ایران به شمار می آید. کاربرد ارقام و هیبرید های مقاوم جهت کاهش خسارت حاصله از راههای اساسی مقابله با این بیماری است. طی عزیمت به مزارع آفتابگردان واقع در استان مرکزی نمونه های خاک حاوی جدایه های قارچ عامل بیماری سفیدک کرکی در استان مرکزی جمع آوری شد. احیای جدایه از طریق خاک در گلخانه صورت گرفته وسپس روی رقم حساس رکورد با کاربرد روش ‭WSI ‬مایه زنی و تکثیر گردید. جدایه نماینده مناطق انتخاب و روی سری 9 تایی ارقام افتراقی با روش مایه زنی ‭WSI ‬تلقیح شد تا تغییرات فیزیولوژیک قارچ عامل بیماری مورد بررسی قرار گیرد. بر اساس نتایج به دست آمده و سیستم نامگذاری عددی در حال حاضر نژاد جدید شمار ‮‭100‬ به صورت غالب در مزارع آفتابگردان موجود می باشد. با توجه به یکسان بودن فیزیولوژیک جدایه های آزمایش شده ارزیابی ژرم پلاسم آفتابگردان (مواد ژنتیکی) با استفاده از روش آلوده سازی ‭WSI ‬به مورد اجرا گذارده شد. در این بررسی ها ‮‭300‬ تک بوته های ارقام گابور ‭(Gabor) ‬و پروگرس ‭(Progress) ‬آفتابگردان در مقابل نژاد شمار ‮‭100‬ تحت شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای این منظور میزان آلودگی ژرم پلاسم فوق ‮‭15‬ روز پس از کاشت گیاهچه های مایه زنی شده ارزیابی شد. بر این اساس مقاومت تعداد ‮‭35‬ ماده ژنتیکی مقاوم محرز گردید. واژه های کلیدی: آفتابگردان، سفیدک کرکی، نژاد فیزیولوژیک، مقاومت ژنوتیپ ها.