نقش سرمایه دانش در تقویت فرهنگ نواوری در سازمانهای دولتی

کارامدی سیاستهای دولتی بیش از پیش در یک چشم انداز رقابتی تعریف می شود این پدیده به نوبه خود مستلزم توجه به یکی از مهمترین عناصر مزیتی رقابت سازمانی یعنی سرمایه دانش و مدیریت دانش می باشد دانش سرمایه ای است که مدیریت آن می تواند تضمین کننده موفقیت سازمان های دولتی باشد در دنیای امروز ارتباط وثیقی بین کارامدی دولتی ثبات دیوانسالاری و اقتصاد دانش وجود دارد این ارتباط به عنوان محور مهم رشد سازمان های دولتی محسوب می شود پس سازمان ها برای تقویت توانایی های نواوری کارکنان نیازمند پی ریزی روشها و بکارگیری ابزارهایی هستند که راه دستیابی به آن همان مدیریت سرمایه ی دانش است که شامل تولید دانش سازمانی ، رشد توسعه و نگهداری آن در سازمان ها است تا بتواند توانایی ها و مزایای رقابتی را در سطح سازمان ها ایجاد نماید. از انجایی که نواوری از یک مدل انطباقی تطبیقی پیروی می کند که ماحصل مدیریت بهینه دانش است چرا که طی فرایندی تکمیلی با تضارب و هم نشینی ارا و اندیشه ها شناخت های گوناگون افراد بهم می پیوندد و چشم اندازی نو پدید می اید. پس همه ی منابع سازمان چه منبع انسانی با مهارتها، تجارب یا روابط سازمان با مشتریان و واردکنندگان و موقعیت عمومی و یا برنامه ها و اقدامات عملی و یا اختراعات و به عبارت دیگر همه ی منابع مادی و ملموس یک سازمان می تواند به ایجاد زیرساختهای لازم برای تقویت فرهنگ نواوری در سازمان ها کمک کند.

کلیدواژه ها:

دانش تصریحی ، دانش ضمنی ، سازمان ، سرمایه دانش ، مدیریت دانش ، نواوری