اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر کیفیت زندگی و سلامت روان پرستاران

هدف این پژوهش اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر کیفیت زندگی و سلامت روان پرستاران. طرح اینپژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه این پژوهش کلیه پرستاران بیمارستانهای کرج می باشد. نمونه این پژوهش شامل 30 نفراز پرستاران بیمارستان های کرج بودند. این افراد به روش نمونه گیری داوطلبانه و با جایگزینی و کاربندی تصادفی انتخاب ودر دو گروه 15 نفری آزمایش و 15 نفرکنترل قرار داده شدند. روش کار: هشت جلسه هفته ای دو روز و روزی دو ساعتفراگیری پکج مهارت های ارتباطی ستاره ملک زاده بوسیله پژوهشگران (ملک زاده و آقاجری) در دی ماه 1398 انجام گرفت. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل: پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی- فرم کوتاه و پنج مولفهمقیاس سلامت روان (scl-90-r) بود. دادهای پژوهش با نرم افزار spss تحلیل گردید. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیرهبرای مقایسه کیفیت زندگی دو گروه نشان داد که بعد از اجرای آموزش بین متغیر های وضعیت جسمانی و وضعیت محیطیزندگی دو گروه اختلاف معناداری مشاهده نشد. اما بین مولفه سلامت روانی و وضعیت سلامت اجتماعی دو گروه اختلافمعناداری مشاهده شد طوری که کیفیت این دو مولفه در گروه آزمایش بالا رفت. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیرهبرای مقایسه متغیر سلامت روان نشان داد که بعد از اجرای آموزش بین دو گروه در علائم جسمانی تفاوت معناداری به وجودنیامد، اما در مولفه های علائم روانی، اضطراب، افسردگی و پرخاشگری اختلاف معناداری به دست آمد طوری که وجود اینمولفه ها در گروه آزمایش کاهش یافت. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های ارتباطی می تواند سلامتروانشناختی و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، کیفیت زندگی ، سلامت روان ، پرستاران