امتناع داین از قبول دین (پیرامون وظیفه ی متعهد، در صورت امتناع متعهدله از قبول مورد تعهد)

در مواد 264 تا 300 قانون مدنی، به اسباب سقوط تعهدات اشاره شده و در خلال مواد 271 تا 273 این قانون به وظیفه ی شخص مدیون و متعهد، در صورت امتناع دائن و متعهدله از قبول دین و موضوع مورد تعهد، اشاره شده است. لکن پیرامون موضوعاتی از قبیل دلایل دائن از امتناع و استنکاف از قبول دین، تفاوت بین دین حال و موجل، استثنائات از مواد مذکور خاصه ماده 273 ق م، بررسی امکان پرداخت دین به حالتی غیر از پرداخت نقدی مثل واریز به حساب یا تادیه به وسیله چک، انواع نمایندگان قانونی و قضایی متعهد له یا دائن در دریافت موضوع تعهد، مسئولیت خسارات وارده ناشی از تلف یا نقصان موضوع مورد تعهد در صورت امتناع یا تعلل دائن از قبول دین و ... و زوایای پنهانی که در برخی از این موضوعات و مسائل وجود دارد، در خلال مواد مذکور سخنی گفته نشده و در آراء اساتید علم حقوق نیز یا مطرح نشده اند و یا در برخی موارد اختلافات و تناقضاتی در آراء ایشان مشاهده می شود، لذا با جستاری در آثار اساتید و بزرگان علم حقوق در خصوص اینموضوع که مصادیقش در حقوق مدنی و زندگی اجتماعی امروز پرکاربرد بوده و برخی از اختلافات مدنی و تجاری اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی را در بر می گیرد، تاملی نموده و تلاش و کوشش خود را در راستای زدودن برخی پیرایه ها از این مواد قانون مدنی و جوانب و حواشی آن ملحوظ نماییم.

کلیدواژه ها:

دائن ، مدیون ، دین ، قبول ، امتناع