اثربخشی آموزش نظریه استرنبرگ برافزایش رضایت زناشویی دانشجویان زن متأهل دانشگاه آزاد واحد همدان

پیش‌زمینه و هدف: ازدواج مهم‌ترین عرف و رسم معمول در تمام جوامع و فرهنگ‌ها می‌باشد که واجد شکل‌گیری و شکل­ دهی نزدیک‌ترین فرایندهای ارتباطی بین دو نفر و در نهایت تشکیل یک واحد اجتماعی به نام خانواده است. اما آنچه باعث تداوم ازدواج می‌شود رضایت زناشویی است. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش نظریه استرنبرگ برافزایش رضایت زناشویی دانشجویان زن متأهل دانشگاه آزاد واحد همدان بود. مواد و روش‌­کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش را دانشجویان زن متأهل دانشگاه آزاد واحد همدان تشکیل دادند و برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی- تصادفی استفاده‌ شد. و از افراد واجد شرایط 40 نفر به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش، تحت آموزش نظریه استرنبرگ به‌ صورت گروهی در هشت جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت و نیم آموزش قرار گرفت و گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی دریافت نکرد، سپس داده ­های به دست آمده با آزمون تحلیل کواریانس تحلیل گردیدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش نظریه‌ استرنبرگ بر رضایت زناشویی دانشجویان متأهل تأثیر معناداری داشته است (05/0>P). بحث و نتیجه‌گیری: می‌توان گفت، آموزش نظریه استرنبرگ باعث افزایش رضایت زناشویی دانشجویان متأهل می‌شود.

کلیدواژه ها:

Sternberg Theory ، Marital Satisfaction ، Married Female Students. ، نظریه استرنبرگ ، رضایت زناشویی ، دانشجویان زن متأهل