بررسی تاثیر معنا درمانی بر روی اضطراب مرگ و سلامت معنوی بازنشستگان فرهنگی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي معنا درماني بر اضطراب مرگ و سلامت معنوي بازنشستگان فرهنگي انجام شد. روش: از نظر روش تحقيق يك مطالعه شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري پژوهش شامل بازنشستگان فرهنگي شهر بابل است. براي انتخاب نمونه پژوهشي، به صورت تصادفي از ميان 95 زن بازنشسته 30 نفر كه داراي شرايط ورود به مطالعه بودند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفري آزمايش و كنترل جاي داده شدند. اعضاء گروه آزمايش به مدت 8 جلسه هفته اي 2 ساعت معنا درماني قرارگرفتند. ابزار گرداوري اطلاعات پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر (1970) و پرسشنامه سلامت معنوي پولوتزين واليسون (1982) بود. يافته ها: يافته هاي حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد كه معنا درماني، نمره اضطراب مرگ را در گروه آزمايش بطور معناداري كاهش و نمره سلامت معنوي را در گروه آزمايش بطور معناداري افزايش داده است (P< 0.01). بنابراين به روانشناسان پيشنهاد مي شود كه از اين روش درماني براي كاهش اضطراب مرگ در افرادي كه جواني را پشت سر گذاشته اند، بهره بگيرند.

کلیدواژه ها:

معنا درمانی ، اضطراب مرگ ، سلامت معنوی