بررسی سبکهای یادگیری و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان براساس مدل ورمونت

مفهوم اطلاع از سبک یادگیری فراگیران در نظام آموزشی و استفاده از روش آموزشی مرتبط با آن برای تدریس فراگیران موجب تسهیل بهتر در فرایند یادگیری و ارتقای بیشتر آن می شود. هدف از مطالعه حاضر تعیین سبک های یادگیری و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان براساس مدل ورمونت بود. این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی بوده که برروی ۲۴۷ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان، با روش نمونه گیری تصادفی طبقه­ای، در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ صورت گرفت. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه معتبر سبک یادگیری ورمونت مشتمل بر ۱۲۰ گویه استفاده شد و جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از نرم افزار آماری SPSS-V.۲۱ و آزمون های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس و تی تست) استفاده شد. اغلب دانشجویان دختر بوده (۳/۹۰ درصد) و رشته پرستاری (۵/۲۱ درصد) با میانگین سنی ۵۴/۲ ± ۸۹/۲۲ سال بودند. میانگین نمره سبک یادگیری در دانشجویان، ۶۳/۴۹± ۲۳/۳۸۲ از ۶۰۰ نمره قابل کسب به دست آمد. در مولفه راهبردهای نظم­دهی (اکثریت همیشه دارای کنترل نامتمرکز%۸/۴۹) و مولفه عقاید و باورهای یادگیری دانشجویان (اکثریت عدم اعتقاد به کسب و استفاده از دانش %۹/۵۷) ضعف بیشتری مشاهده شد. در بررسی ارتباط بین متغیرهای جمعیت شناختی با نمره سبک یادگیری نیز، ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج حاصل از مطالعه، پیشنهاد می­شود دست اندرکاران آموزشی به نقاط ضعف دانشجویان بیشتر توجه نمایند و فرایند تدریس و آموزش بر مبنای آن اتخاذ گردد.

کلیدواژه ها:

سبک یادگیری ، مدل ورمونت ، دانشجویان