مدلسازی مسئلهی چندهدفهی مکانیابی ـ تخصیص تسهیلات سلسله مراتبی با در نظر گرفتن ساختار صف و حل آن با استفاده از الگوریتمهای فراابتکاری

بیشتر مسائل مکانیابی که مطرح شدهاند، با در نظر گرفتن این پیشفرض بودهاند که فقط یک نوع تسهیل قرار است مکانیابی شود؛ در صورتی که در بیشتر مواقع مدیران قصد مکانیابی تسهیلات مختلفی را دارند که به یک یا چند طریق با هم مرتبطاند. در این مقاله از نظریهی صف از نوع $M/M/۱/K$ برای خدمتدهندگان بهره گرفته میشود. از جمله فرضیات در نظر گرفته شده در مدل این مقاله، وجود محدودیت ظرفیت در مراکز خدمتدهی است. مدل پیشنهادی از دسته مسائل برنامهریزی غیرخطی عدد صحیح است؛ حل این مدل با استفاده از الگوریتم فراابتکاری چندهدفه ژنتیک مرتبسازی نامغلوب و الگوریتم بهینهسازی چندهدفهی ازدحام ذرات صورت گرفته و پارامترهای الگوریتمها به کمک روش طراحی آزمایشهای تاگوچی تنظیم شده است. در انتهای مقاله برای مقایسهی عملکرد دو الگوریتم فراابتکاری از شاخصهای مقایسهیی استفاده خواهد شد و با استفاده از آزمون فرض آماری نتایج با یکدیگر مقایسه شدهاند.

کلیدواژه ها:

مکانیابی - تخصیص تسهیلات سلسلهمراتبی ، برنامهریزی چندهدفه ، نظریهی صف ، الگوریتمهای فراابتکاری چندهدفه