سطح بندی شهرستان های استان ایلام از نظر توسعه مکانیزاسیون کشاورزی

به منظور برنامهریزی و توسعه مناطق و نواحی، شناخت امکانات و تنگناها و تعیین میزان محرومیت و برخورداری از شاخصهای مورد بررسی در مناطق مورد برنامهریزی، در مرحله اول اهمیت قرار دارد. هدف از تدوین این مقاله سطحبندی شهرستانهای استان ایلام از نظر شاخصهای مکانیزاسیون کشاورزی میباشد که ابتدا در دو قالب، سطحبندی شهرستانهای مورد مطالعه از نظر نسبت بهرهبرداران استفادهکننده و برخوردار از ماشینآلات کشاورزی و سپس در حالت جمع این دو قالب، نسبت به سطحبندی شهرستانهای استان اقدام گردیده است. برای سطحبندی شهرستانها از نظر شاخصهای مورد بررسی، از مدل موریس که از جمله مدلهای مرسوم در زمینه سطحبندی مناطق میباشد، استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان میدهد که از نظر شاخص نسبت بهرهبرداران استفادهکننده از ماشینآلات کشاورزی، شهرستان دره شهر در رتبه اول و شهرستان ایوان در رتبه آخر و از نظر شاخص نسبت بهرهبرداران برخوردار از ماشینآلات کشاورزی، شهرستان دهلران در رتبه اول و شهرستان مهران در رتبه آخر قرار گرفتهاند. همچنین از نظر شاخص توسعه مکانیزاسیون کشاورزی، که از مجموع شاخصهای قبلی محاسبه گردیده است، شهرستان دهلران در رتبه اول و شهرستان ایوان در رتبه آخر قرار گرفتهاند. نتایج سطحبندی شهرستانهای مورد مطالعه نشان میدهد که دو شهرستان در ردیف شهرستانهای برخوردار، چهار شهرستان در ردیف شهرستانهای نیمه برخوردار و یک شهرستان در ردیف شهرستانهای محروم قرار گرفتهاند.

کلیدواژه ها:

سطح بندی ، ضریب توسعه یافتگی ، مدل موریس ، شهرستان های استان ایلام