بررسی ساختارهای جدید از الگوریتم ژنتیک در بهینه سازی بهره برداری از مخازن

با ساخت سدهای بزرگ در کشورهای متفاوت دنیا، بالا بردن بازده و کارایی این سیستم های مخزنی و حداکثر سازی منافع ناشی از آنها از مهم ترین مباحث مورد بررسی در سال های اخیر است. الگوریتم های تکاملی (Evolutionary Algorithms) از قبیل الگوریتم ژنتیک(GA)  در بسیاری از مقوله های علمی و مهندسی به عنوان ابزارهای جستجو و بهینه سازی مورد استفاده قرار می گیرند. کاربردهای بسیاری از این روشها در مورد مساله بهره برداری بهینه از مخازن گزارش شده است. در این تحقیق سعی بر آن ست تا با ارزیابی پتانسیل فرمول بندی های جدید و کاربردی الگوریتم ژنتیک در حل مسایل مهندسی، ساختاری نوین به منظور بهینه سازی بهره برداری از مخازن با استفاده از GA تهیه و ارزیابی شود. در این مطالعه ساختارهای جدید از الگوریتم ژنتیک با انجام آنالیزهای متفاوت حساسیت مورد بررسی قرار گرفته و بهترین آنها برای تعیین آزاد سازی های بهینه از خروجی مخازن مورد استفاده قرار خواهد گرفت. نتیجه های به دست آمده حاکی این مطلب است که GA قابلیت ارایه پاسخ های خوبی در زمینه بهره برداری بهینه از مخازن را داراست. بر اساس این نتیجه ها، الگوریتم ژنتیک با نخبه گرایی به همراه عملگرهای جا به جایی برش دو نقطه ای و جهش با احتمال پایین، بهترین جواب را تولید می کند. این نتیجه ها دلالت بر پتانسیل نسبتا مناسب الگوریتم های ژنتیک در حل مسایل بزرگ مقیاس که دارای تابع های هدف پیچیده هستند دارد. 

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، الگوریتم ژنتیک ، عملگرهای ژنتیکی ، جا به جایی ، جهش ، سیستم تک مخزنه