اثر ضد لیشمانیایی اسانس گیاه اسطوخودوس علیه لیشمانیا ماژور در شرایط آزمایشگاهی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 251
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SKUMS-17-3_011
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1400
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: با افزایش ایجاد مقاومت دارویی در درمان بیماری ها به ویژه بیماری های انگلی، همچنین وجود عوارض جانبی ترکیبات شیمیایی، استفاده از داروهای گیاهی در درمان بیماری های انگلی در سرتاسر جهان به شدت افزایش یافته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر ضد لیشمانیایی اسانس گیاه اسطوخودوس (Lavendula officinalis) و مقایسه آن با داروی گلوکانتیم انجام شده است.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی ابتدا اسانس روغنی از گیاه تازه خشک و پودر شده به روش تقطیر با بخار آب تهیه شده و سپس غلظت های ۵/۰، ۵/۱، ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ درصد از اسانس و غلظت ۸/۳۳ درصد از داروی گلوکانتیم بطور جداگانه به محیط کشت دارای ۱۰۶ پروماستیگوت انگل لیشمانیا ماژور در هر میلی لیتر اضافه شد. تعداد انگل های زنده پس از اضافه کردن اسانس و دارو در زمان های ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت به وسیله رنگ تریپان بلو ۱۰% و با استفاده از لام نئوبار شمارش شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که سرعت تکثیر پروماستیگوت ها پس از افزودن اسانس گیاه به میزان قابل توجهی نسبت به گروه شاهد کاهش یافت. در غلظت های ۱۰ درصد و بیشتر اثر کشندگی نیز مشاهده شد، به طوری که در زمان ۷۲ ساعت هیچ انگل زنده ای در گروه های مذکور مشاهده نشد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیانگر اثر ممانعت کننده رشد و کشندگی اسانس گیاه اسطوخودوس در شرایط آزمایشگاهی بر روی شکل پروماستیگوت لیشمانیا ماژور می باشد؛ بنابراین پیشنهاد می شود، مطالعات بیشتر برای پی بردن به اثر ضد لیشمانیایی گیاه اسطوخودوس بر روی شکل آماستیگوت انگل صورت گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجتبی بنیادیان
Health Dept., Shahrekord University, Shahrekord, I.R. Iran
حسین حجازی
Parasitology Dept., Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, I.R. Iran
حمیدرضا عزیزی
Pathology Dept., Shahrekord University, Shahrekord, I.R. Iran
سعید حبیبیان
Pharmacology Dept., Shahrekord University, Shahrekord, I.R. Iran
عماد سیاحی
Veterinary Dept., Shahrekord University, Shahrekord, I.R. Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :