به‎ کارگیری جاذب سبوس برنج در حذف فورفورال از آب های آلوده در مقایسه با کربن فعال

فورفورال ماده ای سمی و زیست تخریب ناپذیر است که در فاضلاب صنایع پالایشگاهی، روغن‎سازی و پتروشیمی یافت می شود. در این پژوهش، عملکرد جاذب سبوس برنج برای حذف فورفورال از آب های آلوده ارزیابی شد. اثر عوامل عملیاتی شامل غلظت فورفورال (mg/L ۱۰۰-۹۰۰)، زمان ماند (min ۳۰-۱۵۰)، غلظت جاذب (g/L ۵-۳۰) و pH محلول (۱۰-۲) با استفاده از طراحی آزمایش ها به‎روش یک عامل در یک زمان بررسی شد. مطابق با نتایج، pH عامل مهم و موثری در جذب فورفورال است. حداکثر ظرفیت جذب فورفورال بر سبوس برنج در ۸=pH در حدود mg/g ۱۰ به‎دست آمد. این درحالی است که در ۶=pH ظرفیت جذب فورفورال بر سبوس برنج برابر با mg/g ۵/۴ حاصل شد. با افزایش زمان ماند تا حدود min ۸۰ در ۷=pH، ظرفیت جذب تعادلی فورفورال بر سبوس برنج به حدود mg/g ۵/۷ رسید و این روند تا بعد از زمان ماند ۲۴ ساعت نیز ثابت بود. مقادیر بهینه عوامل در جذب ۵۰ درصدی فورفورال با جاذب سبوس برنج در غلظت جاذب g/L ۲۵، زمان ماند min ۱۲۰و ۸=pH به‎دست آمد. مدل همدمای لانگمیر برای حذف فورفورال با جاذب سبوس برنج نتیجه شد.

کلیدواژه ها:

فورفورال ، جاذب طبیعی ، سبوس برنج ، جذب سطحی ، تصفیه فاضلاب پالایشگاهی