بررسی اثرداروی رمدیسیور بر روی بافت کلیه

سابقه و هدف: رمدیسیور یک مهار کننده RNA پلیمراز وابسته به RNA ویروسی است و در ابتدا برای درمان ابولا به صورتوریدی مورد استفاده قرار گرفته است. در برخی مطالعات اثرات سمی آن بر روی بافت های مختلف گزارش شده است. برخی بیمارانمبتلا به کوویید ۱۹ که از نظر عملکرد کبد و کلیه سالم بودند در مدت ۱۵ روزپس از تجویز داروی فوق کاهش میزان فیلتراسیونگلومرولی وافزایس سطوح انزیم الانین ترانس امیناز و اسپارتات ترانس امیناز سرمی را نشان دادند.مواد و روشها: برای انجام این تحقیق موش های نر با وزن ۱۸۰ تا ۲۰۰ گرم به گروه های کنترل و دریافت کننده دارورمدیسیور تقسیم شدند و نتایج پس از بررسی هیستولوژیکی و بیوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج: مصرف داروی رمدسیویر با افزایش میزان مرگ سلولی موجب تخریب بافت کلیه گردید.افزایش کراتینین و اوره سرم نیز ازدیگر تبعات استفاده از داروی رمدسیور بود.نتیجه گیری: با توجه به آسیبهای وارده به بافت کلیه بدنبال استفاده از داروی رمدسیور توصیه می گردد احتیاط های لازم در مصرفداروی فوق برای درمان بیماری کرونا لحاظ شود.

کلیدواژه ها:

رمدسیور ، بافت کلیه ، کراتینین ، اوره