ارتباط بین کیفیت حسابرسی و کیفیت گزارشگری مالی

مطابق دیدگاه دی آنجلو (۱۹۹۸)، افزایش کیفیت خدمات حسابرسی موجب کاهش عدمتقارن اطلاعاتی بین مدیران و تامین کنندگان سرمایه می شود و کیفیت اطلاعات حسابداری را با کاهشهزینه های انتخاب ناسازگار و خطر اخلاقی بهبود می بخشد. این پژوهش با هدف مطالعه جنبه ای ازپیامدهای اقتصادی جایگاه خدمات حسابرسی در ایران، به بررسی ارتباط بین کیفیت حسابرسی وکیفیت گزارشگری مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. برایدستیابی به اهداف پژوهش تعداد ۱۱۰ شرکت به عنوان نمونه پژوهش برای دوره زمانی ۱۳۸۷-۱۳۹۳انتخاب شدند. هدف پژوهش از نوع کاربردی و روش آن از نوع همبستگی و پس رویدادی است.برای اندازه گیری کیفیت گزارشگری مالی از سه شاخص دچو و دیچو (۲۰۰۲)، کوتاری و همکاران(۲۰۰۵) و مک نیکلز و استابن (۲۰۰۸) و جهت اندازه گیری کیفیت حسابرسی از سه شاخص تخصص حسابرس در صنعت، شهرت حسابرس و دوره تصدی حسابرس استفاده شده است. از الگوی داده هایترکیبی برای آزمون فرضیه های پژوهش استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین کیفیت حسابرسیو کیفیت گزارشگری مالی ارتباط مثبت و معنیداری وجود دارد. بدین ترتیب، افزایش کیفیتحسابرسی با کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و مشکلات نمایندگی بین گروه های مختلف ذینفع، موجبافزایش کیفیت گزارشگری مالی می شود.

کلیدواژه ها:

تخصص حسابرس در صنعت ، شهرت حسابرس ، دوره تصدی حسابرس ، کیفیت گزارشگری مالی