مدل تحمل پذیری خطای تطبیقی بهبود یافته برای افزایش قابلیت اطمینان در رایانش ابری

دنیای امروز عصر رایانش ابری است. هدف رایانش ابری، نیرو بخشیدن به مراکز داده به عنوان شبکه سرویس های مجازی، مثب سخت افزار، پایگاه داده، واسط یا رابط کاربری و غیره می باشد، به گونه ای کاربر از طریق اینترنت از هرجایی از جهان طبق تقاصا و با هزینه های رقابتی بسته به کیفیت نیازهای سرویس کاربران، می تواند به اطلاعات و برنامه های کاربردی دسترسی یابد. سیستم بلادرنگ، به سیستمی گفته می شود که محاسبه، محدودیت های زمانی سخت و اکید را تضمین می نماید. در برنامه های کاربردی ابری بلادرنگ، محاسبات در گره های راه دور یا دور دست یارانش ابری اجرا می شود که بعضا به خاطر کنترل ضعیف روی گره های محاسباتی، شانس خطا ایجاد می شود. این سیستم باید بسیار قابل اطمینان باشد، از این رو تقاضای تحمل پذیری خطا جهت نیل به قابلیت اطمینان برای محاسبات بلادرنگ روی زیرساخت ابری افزایش می یابد. در این مقاله، مدل تحمل پذیری خطا برای محاسبات بلادرنگ پیشنهاد می شود. مدل پیشنهادی، مدلی به نام مدل تحمل پذیری خطای تطبیقی بهبود یافته برای افزایش قابلیت اطمینان در رایانش ابری می باشد. سیستم خطاها را تحمل کرده و بر اساس قابلیا اطمینان گره های پردازش که ماشین های پردازش هستند، تصمیم گیری می کند. اگرچه نتیجه درست در محدوده زمانی توسط ماشین مجازی حاصل شود، آنگاه قابلیت اطمینان افزایش می یابد. و اگر قادر به تولید نتیجه درست در محدوده زمانی نباشد، آنگاه قابلیت اطمینان کاهش می یابد. این مدل دارای RAM (ماژول تخصیص منابع) و استثناگردانی کنترل شده توسط کاربر می باشد که الاستیکی و کشسانی بودن آن نسبت به محیط را بیشتر م یکند. تکنیک پیشنهادی بر اساس انجام وظیفه عمل می کند به شرطی که وظیفه بیشتر از حد مشخص شده باشد، آنگاه وظیفه را به بخش استثناگردانی می فرستند، اما سیستم رو به پایان بودن وظیفه و نیاز به زمان پایدار را چک میکند، سپس برای آن وظیفه الاستیسیته یا کشسانی فراهم می نماید. نمونه های ماشین مجازی می توانند هم تیپ (نوع) یا از انواع مختلفی باشند. هدف اصلی تکنیک پیشنهادی، فراهم نمودن الاستیسیته برای وظیفه می باشد و سپس مدیریت در مورد تسلیم مجدد وظیفه ماشین مجازی یا رد آن وظیفه تصمیم گیری می کند. وظیفه مجددا محاسبه شده و مقدار قابلیت اطمینان جدید تخصیص داده می شود.

کلیدواژه ها:

رایانش ابری ، قابلیت اطمینان ، تحمل پذیری خطا