بررسی آزمایشگاهی اثرات سیمان ضد سولفات و ترکیبات باریم بر مقاومت خاک-سیمان در محیط سولفاته

در مناطق صنعتی ساحلی، علاوه بر وجود خاک سست اشباع، حمله سولفاتی به المان های بهسازی خاک از نوع خاک-سیمان به عنوان یک مشکل مضاعف مطرح است. استفاده از سیمان ضد سولفات تیپ پنج به عنوان روشی کاهنده اثرات تخریبی مربوط توصیه شده است. با توجه به منابع محدود تولیدکننده این نوع سیمان، اولا تعیین رابطه بین عیار سیمان مصرفی و مقاومت حاصل در محیط های سولفاته از سوالات مهم مهندسی در این زمینه است و ثانیا به عنوان گزینه ای جای گزین، استفاده از سیمان تیپ دو که در دسترس تر است در ترکیب با افزودنی های دیگر موردتوجه قرار می گیرد. تحقیق حاضر دو هدف مذکور را با ساخت نمونه های استوانه ای خاک-سیمان با ماسه، آب و سیمان های پرتلند ضد سولفات دنبال می کند. سولفات سدیم به عنوان سولفات موجود در خاک و آب استفاده شده است. در این تحقیق، اولا رابطه عیار سیمان تیپ پنج و مقاومت تک محوری خاک-سیمان در سولفات ۰% تا ۵% به دست آمده است  که نشان میدهد عیار ۴۰۰ کیلوگرم بر مترمکعب به شکل مناسبی افت مقاومت را در سولفات ۲% کاهش میدهد. ثانیا ، ترکیب سیمان تیپ دو با کلرید و هیدروکسید باریم آزموده شده است. نتایج حاکی از آن است که ترکیب سیمان تیپ دو با کلرید و هیدروکسید باریم، مقاومت های بیش تری، به ترتیب حدود ۷/۲ تا ۳/۳ برابر (در ۳۶۲ روز) نسبت به خاک-سیمان حاوی سیمان تیپ پنج نتیجه می دهد؛ هم چنین مشاهده می شود که افزودنی هیدروکسید باریم در مقایسه با کلرید باریم (با همان نسبت اختلاط) بهتر توانسته است اثرات منفی سولفات بر مقاومت را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

Soil improvement ، soil-cement ، barium chloride and hydroxide ، sulfate resistant cement ، unconfined compressive strength. ، بهسازی خاک ، خاک-سیمان ، کلرید و هیدروکسید باریم ، سیمان ضد سولفات ، مقاومت فشاری تک محوری.