تحلیل روند تغییرات بیشینه سرعت بادهای ۱۲۰ روزه سیستان با آزمون های من-کندال و شیب تخمین سن

هدف از انجام این تحقیق بررسی روند تغییرات سرعت باد در ایستگاه سینوپتیک زابل با استفاده از روش های ناپارامتری است. دو آزمون من-کندال و شیب تخمین سن جهت تحلیل روند داده های سرعت متوسط ماهانه باد و باد بیشینه و فراوانی باد بیشینه در مقیاس ماهانه­ی ایستگاه زابل با دوره مطالعاتی ۱۹۶۳-۲۰۱۴ استفاده گردید. نتایج حاصل از به­کارگیری دو روش در کلیه ماه ها در سطح اطمینان ۹۹% با یکدیگر مطابقت داشتند اما در سطح اطمینان ۹۵%، آماره آزمون من-کندال روند خاصی را نشان نمی داد در حالی که روش شیب تخمین سنچنین روندی را تایید می کرد. در بررسی نتایج فراوانی باد بیشینه روش شیب تخمین سن در سطوح اطمینان ۹۵% و ۹۹% هیچ گونه روندی را نشان نداد ولی نتایج آماره من-کندال برای ماه اوت در سطح اطمینان ۹۵% وجود روند را در این ماه تایید نمود. بررسی نتایج تغییرات کمیت سرعت متوسط و بیشینه باد در ایستگاه سینوپتیک زابل نشان داد که سرعت متوسط و بیشینه این ایستگاه طی دوره مطالعاتی مذکور ۱۹۶۳-۲۰۱۴ در دوره گرم سال که مصادف با دوره استیلای بادهای ۱۲۰ روزه است دارای روند مثبت و افزایشی بوده است که این روند افزایشی در سرعت بیشینه بادها محسوس تر از متوسط سرعت بادها است. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان دهنده وجود روند افزایشی معنی دار توسط هر دو آزمون به­کار گرفته شده در کمیت سرعت متوسط و بیشینه باد است.

کلیدواژه ها:

باد ۱۲۰ روزه سیستان ، تحلیل روند ، روش شیب تخمین سن ، روش من-کندال