مورد پژوهی اجتناب از اطلاعات در دانشجویان پزشکی

مقدمه: رفتار اطلاعاتی اصطلاحی است که برای توصیف بسیاری از روش های تعامل انسان با اطلاعات استفاده می شود. اجتناب از اطلاعات نیز یکی از وجوه رفتار اطلاعاتی و روش های تعامل انسان با اطلاعات است. اجتناب از اطلاعات مجموعه­ای از رفتارها و اقدامات گزینشی به منظور متوقف کردن، محدود کردن، تاخیر جستجو، مواجهه، پردازش، و استفاده از اطلاعات است. هدف اصلی این پژوهش بررسی اجتناب از اطلاعات دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان در مطالعه مقاله های علمی است. روش ­شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی پیمایشی است. جامعه پژوهش دانشجویان پزشکی در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ دانشگاه علوم پزشکی همدان بودند. روش نمونه گیری تصادفی بود. دانشجویان پرسشنامه­های الکترونیکی اجتناب اطلاعات و نیاز به شناخت را تکمیل کردند. از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه، رگرسیون خطی ساده، رگرسیون چند متغیره برای تحلیل آماری استفاده شد. یافته ها: میانگین اجتناب از اطلاعات دانشجویان ۲۱/۲ و میانگین نیاز به شناخت آنها ۵۵/۳ بود. یافته ها حاکی از تفاوت معنادار میزان اجتناب از اطلاعات دانشجویان برحسب پایه تحصیلی آنان بود. بین اجتناب از اطلاعات و نیاز به شناخت رابطه معنادار مشاهده شد. متغیر پایه تحصیلی در رابطه بین اجتناب از اطلاعات و نیاز به شناخت نقش کاهشی داشت. نتیجه : میزان نیاز به شناخت دانشجویان با اجتناب از اطلاعات آنان رابطه عکس دارد، همچنین با افزایش پایه تحصیلی آن­ها نیاز به شناخت آنها افزوده می شود. می­توان برای دانشجویان پایه های پایین تر این روند را تسریع نمود. پیشنهاد می­شود که برای آن­ها دوره­های آموزش سواد اطلاعاتی، تور کتابخانه، و معرفی پایگاه­های اطلاعاتی تخصصی برگزار شود.

کلیدواژه ها:

اجتناب از اطلاعات ، پرهیز اطلاعات ، نیاز به شناخت ، چشم­پوشی از اطلاعات