بررسی عوامل دخیل در تصادفات با استفاده از تئوری مجموعه های ناهموار

تصادفات ترافیکی معلول پارامترهای مختلفی میباشند و نمیتوان وقوع آنها را صرفاً به یک عامل مربوط دانست. از اینرو، همواره در مطالعات ایمنی کوشششده استمدلهایی برای تعیین نوع ارتباط عوامل دخیل در روند وقوع تصادفات بدست آید. یکی از روشهایی که برای تحلیل اتفاقات و یا تصمیمگیریهایی که چندین متغیر در وقوع آنها دخیل هستند استفاده میشود میباشد. با استفاده از مزیتی که این روش دارد، میتوان با تعریف متغیرهای (Rough Sets Theory) نظریه مجموعههای ناهموار مستقل(شرایط وقوع تصادف)، و متغیر وابسته(شدت تصادف)، روند وقوع تصادفات را بررسی و الگوهای تصادفاتی که به کرات تحت شرایط مشابهی تکرار میشوند را استخراج کرد. مطالعات حاضر با استفاده از اطلاعات تصادفات سال 1388 استان گیلان انجام شده است. با بررسی دادهها و استفاده از تئوری مجموعههای ناهموار، نتایج مهمی در مورد الگوهای غالب تصادف،که تحت شرایط خاصو مشابه تکرار میشوند، مشخصشد. برای نمونه غالباً رانندگان بومی در تصادفات جرحی، و رانندگان غیر بومی در تصادفات خسارتی دخیل بودهاند. مستقیم بودن مسیر محل تصادف، در اکثر الگوهای قوی حضور داشته است. تصادفات خسارتی بین وسایلنقلیه رخ دادهاند و در تصادفات جرحی با الگوی قوی، عابر و موتورسیکلت حضور داشتهاند. با دانستن الگوها، میتوان راهکارهای مؤثرتری اتخاذ کرد

کلیدواژه ها:

تصادفات ترافیکی ، ایمنی جاده ، تئوری مجموعههای ناهموار ، عوامل دخیل در تصادفات