بررسی اثرات سولفات روی بر بافت آبشش بچه ماهی کپور معمولی Cyprinus carpio

روی عنصری ضروری جهت انجام متابولیسم سلولی است که سمینت جزیی دارد، ولی در صورتی که مقدار آن از حد معینی تجاوز کند جز عناصر سمی به شمار می رود. در این پژوهش اثر سمیت حاد فلز روی بر گونه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در شرایط آزمایشگاهی بررسی شده است.در ابتدا میزان h-۹۶-LC۵۰ فلز روی ماهیان با وزن ۱۳۰-۱۲۰ گرم محاسبه گردید و در ۲۴، ۴۸، ۷۲ و ۹۶ ساعت به ترتیب ۷۸، ۶۴، ۵۶، ۵۰ میلی گرم در لیتر روی محاسبه گردید.سپس بافت آبشش بچه ماهی کپور معمولی در مجاورت با غلظت های مختلف فلز روی قرار داده شد و از نظر ضایعات میکروسکوپی و هیستوپاتولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که قرار گرفتن آبشش در مجاورت فلز روی منجر به بروز پدیده هایی مانند هایپرتروفی و هایپرپلازی سلول های پوششی آبشش، فیوژن یا چسبندگی لاملاهای ثانویه به یکدیگر و افزایش و تکثیر سلول های مخاطی می گردد. در نهایت می توان نتیجه گرفت که فلز روی جزء عناصر سنگینی است که سمیت آن در غلظت های زیادی در ماهی آشکار گردیده و همچنین باعث تغییرات بافتی می شود.

کلیدواژه ها:

ماهی کپور معمولی ، سولفات روی ، بافت آبشش ، LC۵۰