اثر سطوح مختلف ال–کارنیتین جیره غذایی بر روند رشد و تنش اکسیداتیو (Oxidative stress) فیل ماهی جوان پرورشی (Huso huso) و مقایسه آن با جیره وارداتی (بیومار)
محل انتشار: مجله علمی شیلات ایران، دوره: 26، شماره: 3
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 178
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ISFJ-26-3_016
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1400
چکیده مقاله:
این تحقیق به منظور بررسی اثر سطوح مختلف ال–کارنیتین جیره غذایی (۵۰، ۱۵۰، ۳۵۰، ۶۵۰، ۹۵۰، ۱۲۵۰ میلیگرم در هر کیلوگرم غذا) بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و وضعیت آنتیاکسیدانت (Oxidative stress) در فیلماهی (Huso huso) جوان پرورشی (۶/۱۵±۱۲۴۷ گرم، میانگین، mean± SD) طراحی و انجام شد. نتایج با جیره شاهد (خوراک بیومار فرانسه) مقایسه شدند. ماهیان در ۲۱ وان فایبرگلاس (۱۰ عدد ماهی در هر وان) با یکی از ۷ جیره غذایی به مدت ۱۷ هفته تا حد سیری تغذیه شدند. در پایان دوره پرورش، متوسط وزن کسب شده کارایی غذا، میزان کارایی پروتئین و ضریب چاقی ماهیان تغذیه شده با تیمار محتوی ۳۵۰ میلی گرم ال–کارنیتین در کیلوگرم جیره غذایی به میزان قابل توجهی بالاتر از ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی ۵۰، ۱۵۰،۹۵۰ و ۱۲۵۰ میلیگرم ال–کارنیتین بود (P<۰.۰۵). همچنین متوسط افزایش وزن، کارایی غذا، میزان کارایی پروتئین و ضریب چاقی در فیلماهیان تغذیه شده با تیمار ۶۵۰ میلیگرم و جیره شاهد، به طور معنیداری بالاتر از ماهیان تغذیه شده با جیرههای ۵۰، ۹۵۰ و ۱۲۵۰ میلیگرم ال–کارنیتین، بودند. مقادیر پروتئین بافت ماهیچه و لاشه ماهیان تغذیه شده با جیره شاهد، تیمارهای ۳۵۰ و ۶۵۰ میلی گرم در کیلوگرم جیره بطور معنیداری نسبت به ماهیان تغذیه شده با تیمارهای ۵۰، ۹۵۰ و ۱۲۵۰ میلی گرم ال–کارنیتین، بالاتر بود. فعالیت های سوپراکسید دسیموتاز (SOD)، گلوتاتیون (GSH) و پراکسیداز گلوتاتیون (GPX) در ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی ۳۵۰ و ۶۵۰ میلیگرم در کیلوگرم ال-کارنیتین، به طور معنیداری نسبت به سایر تیمارها حتی نسبت به جیره شاهد بالاتر بود، در صورتیکه کمترین مقادیر متوسطTBARS ((Thiobarbiturice acid reactive substances در ماهیان تغذیه شده با جیره ۳۵۰ میلیگرم ملاحظه گردید که به استثناء تیمار ۶۵۰ میلیگرم با سایر تیمارها دارای اختلاف معنیدار آماری بود. با توجه به نتایج حاصله میتوان اذعان نمود سطح ال-کارنیتین در جیره به میزان ۳۵۰ میلیگرم در کیلوگرم میتواند باعث بهبود عملکرد رشد، مصرف غذا، صرفه جویی در مصرف پروتئین به واسطه منابع چربی، کیفیت بافت ماهیچه و لاشه، سیستم دفاعی و آنتی اکسیدانت در فیلماهی جوان پرورشی شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود محسنی
تحقیقات-آموزش و ترویج کشاورزی
محمد پورکاظمی
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
رضوان اله کاظمی
موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر،
رضا طاعتی
گروه شیلات، واحد تالش، دانشگاه آزاد اسلامی، تالش، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :