تاثیر رنگدانه آستازانتین بر کارایی رشد، بازماندگی و تجمع رنگدانه در پست لارو میگوی پا سفید (Litopenaeus vannamei)

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر رنگدانه آستازانتین بر کارایی رشد (افزایش وزن نسبی، نرخ رشد ویژه و وزن پایانی)، بازماندگی و تجمع رنگدانه آستازانتین در پست لارو میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) می باشد. این مطالعه در مرکز توسعه آبزیان کلاهی در بهار ۱۳۹۰ انجام گردید. در این آزمایش پست لاروهای ۸ روزه با متوسط (± انحراف استاندارد) وزن اولیه ۶/۱±۳/۵ میلی گرم بوسیله رژیم غذایی که حاوی سطوح مختلفی (۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم در هر کیلوگرم از رژیم غذایی) از رنگدانه آستازانتین بود به مدت ۳۰ روز مورد تغذیه قرار گرفتند. در میگوهای تغذیه شده با رژیم غذایی حاوی ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم رنگدانه آستازانتین، کارایی رشد و بازماندگی بطور قابل ملاحظه ای نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. میزان تجمع رنگدانه در بدن پست لاروها به روش HPLC مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل تجمع رنگدانه در بدن پست لاروها نشان داد که با افزایش میزان رنگدانه آستازانتین در رژیم غذایی کارایی رشد و بازماندگی در پست لاروها افزایش می یابد بطوریکه در پست لاروهای تغذیه شده با ۲۰۰ میلی گرم رنگدانه، میانگین (± انحراف استاندارد) وزن پایانی (۷/۱۲±۶/۷۰۰ میلی گرم) و نرخ بازماندگی (۵/۱±۸۲ درصد) نسبت به پست لاروهای گروه شاهد (وزن پایانی ۹/۲۸±۲/۴۸۴ میلی گرم و بازماندگی ۵/۴±۷/۵۴ درصد) بطور معنی داری بالاتر بود. از این رو با توجه به خواص تغذیه ای رنگدانه آستازانتین و تاثیر مثبت آن بر رشد و بازماندگی، توصیه می گردد رژیم غذایی پست لارو میگوی پاسفید حداقل حاوی ۱۰۰ میلی گرم رنگدانه آستازانتین در هر کیلوگرم از رژیم غذایی باشد.

کلیدواژه ها:

Carotenoid ، Pigment ، Nutrition ، Aquaculture ، تغذیه ، آبزی پروری ، رنگدانه های کاروتنوئیدی