ارتباط باورهای غیر منطقی مادران با مشکلات رفتاری دختران دبیرستانی آن ها

پژوهش تعیین ارتباط باورهای غیرمنطقی مادران با مشکلات رفتاری دختران دبیرستانی بود . روش پژوهش مقطعی و علی مقایسه ای و جامعه آماری ۴۲۰ دختر دبیرستانی دارای مشکل رفتاری و مادران آن ها در شهر مشهد بود که به دفتر مشاوره آموزش و پرورش معرفی شده بودند. از میان آن ها بر اساس جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۶) ۲۰۰ دانش آموز و نیز ۲۰۰ دانش آموز دیگر که فاقد مشکل رفتاری بودند به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و آزمون ارزیابی باورهای غیرمنطقی ( ۱۳۷۰ ) و آزمون راتر فرم B (۱۹۷۵) در مورد آن ها اجرا شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t استودنت و تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون شفه انجام شد . یافته ها نشان داد که بین باورهای غیر منطقی مادران دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری و فاقد مشکلات رفتاری تفاوت معنادار است. همچنین مادران دانش آموزان فاقد مشکلات رفتاری در شرایط مساوی از نظر میزان تحصیلات و سن نسبت به مادران دانش آموزان دارای مشکلات رفتاری باورهای غیر منطقی بیشتری داشتند . به علاوه ارتباط بین سطح تحصیلات مادران و باورهای غیر منطقی آن ها معنادار بود. نتیجه گیری: باورهای غیر منطقی، تحصیلات و سن کم مادران از عوامل موثر در بروز مشکلات رفتاری فرزندانشان است.

کلیدواژه ها:

باورهای غیر منطقی ، دختران دبیرستانی ، مشکلات رفتاری