بررسی ورود نانوذرات سیلیکاتی مغناطیسی تیمار شده با I-۱۳۱ به رده سلولی MCF-۷ و موش

مقدمه: نانوذرات سیلیکات به دلیل زیست سازگاری، سهولت تهیه و اصلاح سطح اهمیت زیادی در حوزه پزشکی و درمان دارند. با استفاده از پوشش های سطحی مختلف نانوذرات می توان خواص زیست-پزشکی مطلوب و پایداری را برای این ذرات ایجاد کرد. بنا بر این، هدف این تحقیق ارزیابی ورود این نانوذرات در شرایط لوله آزمایش و موجود زنده است. مواد و روش ها: در این تحقیق، هنگام سنتز نانوذرات مغناطیسی سیلیکات، رادیو داروی ید-۱۳۱ که با استفاده از نقره بر روی مگنتیت(Fe۳O۴) تثبیت شده بود به عنوان هسته نانوذرات مورد استفاده قرار گرفت و در نانوذرات سیلیکات تثبیت شد سپس ورود این نانوذرات در رده سلولی MCF-۷ سرطان پستان و موش بررسی شد. این عمل با استفاده از روش سل-ژل و در میکرو امولسیون معکوس با واکنشگر تترااتوکسی سیلان(TEOS) به عنوان مونومر، کوپلیمر ۳-آمینوپروپیل تری اتوکسی سیلان(APTS) به عنوان عامل کنترل گروه های عاملی و پتانسیل زتا نانوذرات انجام شد. یافته های پژوهش: نتایج TEM(Transmission Electron Microscope) نشان داد که سایز متوسط نانوذرات تولید شده ۴۰ نانومتر است و نزدیک به ۸۰ درصد ید-۱۳۱ اولیه در نانو ذرات محبوس شده است. هم چنین پایداری نانوذرات در محلول حامل بیشتر از ۹۹ درصد می باشد. به علاوه، ۲ تا ۴ ساعت پس از آغاز سنجش ورود نانوذرات به درون سلول به بالاترین میزان خود یعنی ۵۳ تا ۵۴ درصد می رسد. بحث و نتیجه گیری: نانوذرات سیلیکای مغناطیس تهیه شده در این تحقیق قادرند به طور هم زمان در تشخیص و درمان بیماری ها مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

Radio-medicine ، magnetic nanoparticles ، Silica ، I-۱۳۱ ، breast cancer ، MCF-۷. ، رادیودارو ، نانوذرات مغناطیسی ، سیلیکات ، ید-۱۳۱ ، سرطان پستان ، رده سلولی MCF-۷