اثر پروتئین هیدرولیزات حاصل از بدز زیتون بر تعدیل تنش خشکی توت فرنگی رقم پاروس

خشکسالی یکی از مشکلات کنترل نشده محیطی است که اثرات مخرب بسیاری بر کیفیت و عملکرد گیاهان میگذارد. بنابراین برای پایداری در عرضه مواد غذایی برای جمعیت رو به رشد، مقابله با چنین چالشهایی لازم و ضروری است. به منظور بررسی اثر پروتئین هیدرولیزات بر تعدیل تنش خشکی توت فرنگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل شامل دو سطح خشکی ۱۰۰ و ۵۰ درصد ظرفیت مزرعه و سه تیمار آب مقطر، محلول پاشی پروتئین هیدرولیزات وکاربرد خاکی آن در غلظت ۰/۱۵ درصد در قالب طرح کامل تصادفی با ۵ تکرار انجام شد. در این پژوهش پروتئین بذر زیتون استخراج و پروتئین هیدرولیزاتهای بذر زیتون با استفاده از آنزیم آلکالاز تهیه و پس از تایید فعالیت آنتی اکسیدانی آن استفاده شد. نتایج نشان داد تنش خشکی میزان شاخص کلروفیل و فلورسانس کلروفیل را درگیاهان شاهد کاهش داد، در حالی که میزان کلروفیل و فلورسانس گیاهان تیمار شده با پروتئین هیدرولیزات نسبت به گیاهان شاهد تفاوت معنیداری نداشت. تیمار گیاهان با پروتئین هیدرولیزات در غلظت ۰/۱۵ درصد، نشت یونی را کاهش داد و گیاهان میزان کربوهیدرات محلول بیشتر و در نتیجه محتوای آب نسبی بالاتری نسبت به گیاهان تیمار نشده داشتند. در مجموع نتایج نشان داد پروتئین هیدرولیزات تهیه شده از بذر زیتون میتواند به طور موثر برای کاهش آسیبهای تنش خشکی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدانها ، پپتیدهای فعال زیستی ، تنش ، محرکهای زیستی