تحلیل همدیدی خشکسالی های شاخص مطالعه ی موردی (اردبیل و خلخال)

خشکسالی، بارش کمتر از متوسط ریزش های جوی سالانه و توزیع ناموزونبارندگی است. این پدیده طبیعی، ریشه در نوسانات اقلیمی و گردش عمومیهوا دارد. بزرگی و فراوانی خشکسالی ها در طول زمان، الگوهای مشخصی رانشان میدهند. هدف این پژوهش، شناخت الگوهای سینوپتیکی رخدادخشکسالی ها در استان اردبیل است. از ایستگاه های هواشناسی سینوپتیکاستان، دو ایستگاه انتخاب گردید و داده های بارش ماهانه برای دو ایستگاه(اردبیل، خلخال) از سال (۱۹۹۱-۲۰۱۷) مورداستفاده قرار گرفت. با شاخص SPI با بازه زمانی ۱۲ ماهه، ماه های خشک مشخص شد. به منظور شناسایی الگوهای سینوپتیکی داده های سطح زمین، ژئوپتانسیل متر و امگا از سایت NCEP/NCAR استخراج شد. یافته ها نشان داد رفتار پرفشار جنب حاره عدم تشکیل ناوه عمیق بادهای غربی بر روی دریای مدیترانه و عدم تشکیلجبهه سبب عدم انتقال رطوبت و پایداری هوا در منطقه بوده و شرایطخشکسالی را فراهم کرده است. و بر اساس شاخص SPI شدیدترینخشکسالی ها در سال ۲۰۱۷ بوده است. بیشترین درصد فروانی وقوعخشکسالی بسیار شدید در ایستگاه خلخال با ۱.۸ درصد و کمترین درصدفروانی وقوع خشکسالی بسیار شدید در ایستگاه اردبیل با صفر درصد است.بیشترین درصد فراوانی وقوع ترسالی خیلی شدید در ایستگاه اردبیل با ۳.۳درصد و کمترین درصد در ایستگاه خلخال با ۰.۳ درصد بوده است.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، اردبیل ، بارش ، الگوهای جوی