تابش گاما در سنتز Ag-NPs پیوندیافته به سطوح پلی پروپیلنی و اصلاح عملکرد سیستم آب بدون یون در الگودهی نیم رسانا

کاربرد تابش گاما به عنوان عامل سنتز پرتوی نانوذرات نقره و پیوند همزمان آن ذرات به سطوح پلی پروپیلنی در اصلاح عملکرد سیستم تهیه آب بدون یون، پروژه تجربی نوینی است. در این پروژه، استفاده از تاثیر پرتو گاما بر روی سطح نوع خاصی از فیلتر، موجب احیای یون های نقره و اصلاح سطح فیلتر به طور همزمان گردید. سپس، اثر فیلتر اصلاح شده بر عملکرد سیستم های تهیه آب بدون یون، که به طور مستقیم و غیر مستقیم با فن آوری های کوانتومی وعلوم هسته ای ارتباط دارند، از طریق الگودهی سطح نیم رسانای ایندیم فسفاید بررسی شد. تعیین میزان دز تابش گاما و بررسی شرایط احیای نانوذرات نقره، پس از گذر از مرحله بهینه سازی، صورت گرفت. بر این اساس، از اطلاعات میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی پراکندگی انرژی پرتو ایکس، طیف سنجی جذبی فرابنفش- مریی، طیف های بازتاب کل تضعیف شده و آزمون های شمارش باکتری ها در سطوح آغشته به آگار استفاده شد. سپس مشخص گردید که نتیجه مطلوب اصلاح سطح فیلتر، به دلیل ایجاد رزونانس پلاسمون سطحی در محلول کلوییدی نانو ذرات نقره می باشد که به هنگام سنتز با تابش گاما به وجود می آید.

کلیدواژه ها:

تابش گاما ، اصلاح سطح فیلتر ، سنتز نانوذرات نقره ، الگودهی سطح نیم رسانا