تحلیل پایدار محله های شهری بر مبنای توسعه پایدار محله ای (نمونه موردی : محله صدر آباد شهر بجنورد)

امروزه دستیابی به توسعه پایدار درشهرها به یکی از مهم ترین اهداف مدیران شهری بدل شده است با رشد روز افزون جمعیت شهری ودور شدن از مفهوم محله و محله گرایی در توسعه های جدید، کیفیت محیط زندگی شهری به طور محسوسی در حال نزول است. توسعهپایدار شهری یکی از گرایش های نظری موثر در رویکرد توسعه اجتماعات و مشارکت محلی است توسعه محله ای به عنوان یکی ازموخرترین رویکرد های توسعه پایدار شهری در چند دهه اخیر مورد توجه اندیشمندان و حرفه مندان حوزه شهرسازی قرار گرفته است .شیوه های رایج برنامه ریزی شهری در شهرهای ایران و از جمله بجنورد، همچون طرح جامع و تفضیلی تاکنون در پرداختن به اصولپایداری و مسائل محیطی موفقیت چندانی نداشته است. لذا پژوهش حاضر به دنبال بررسی و تحلیل پایداری محله ای در محله صدر آبادبجنورد است. در این مطالعه تعداد ۲۲۵ خانوار مورد بررسی قرار گرفتند و نرم افزار Spss برای تجزیه و تحلیل و ارتباط دهی بین آمارهاو تحلیل آن به کار گرفته شده است. برای سنجش روایی پرسشنامه از روش روایی محتوایی استفاده شده است و ۴۶ گویه قابل قبولبدست آمده که نتایج حاکی از آن است که آلفای کرونباخ پایایی پرسشنامه را ۸۷۹ / ۰ گزارش میدهدکه شهروندان محله میزان سازگاریدرونی مناسبی از محله خود گزارش داده اند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، توسعه پایدار محله ای ، بجنورد ، محله صدر آباد ، کیفیت محیط زندگی