پیشینه گردشگری اقتصادی در خلیج فارس درقرون میانی اسلامی

در تقسیم بندی های سیاسی و جغرافیایی گذشته، سواحل خلیج فارس بین چند ایالت تقسیم شدهبود. سواحل شمالی خلیج فارس را سه ایالت ایرانی دربر می گرفت که به ترتیب از غرب به شرقشامل خوزستان، فارس و کرمان میگردید. در این میان بیشترین کرانه شمالی خلیج فارس بهایالت فارس اختصاص داشت که به جهت موقعیت جغرافیایی طبیعی و سیاسی خاص خود ازاهمیت بیشتری نیز برخوردار بود و مهمترین بنادر تجاری و بازرگانی ایرانی در همین ناحیه قرارداشتند. پس از آن، ساحل ایالت کرمان وسعت بیشتری داشت در عین حال لنگرگاه هایش نسبت بهبنادر فارس و خوزستان دارای ارزش و اعتبار کمتری بودند. اما در کرانه کم پهنای خوزستان,لنگرگاه های قابل توجهی به چشم میخوردند. این بنادر و لنگرگاه ها زمینه مساعد و مناسبی را برایفعالیتهای اقتصادی و تجارت خارجی فراهم کرده بود و رفت و آمدهای بسیار و داد و ستدپررونقی را د رمناطق جنوبی ایران به وجود آورده بود. در این مقاله وضعیت بنادر و سواحل ایرانیخلیج فارس و نقش آنها در گردشگری اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

خلیج فارس ، تجارت خارجی ، بنادر ، گردشگری