رابطه نظام نوآوری منابع انسانی با ارتقاء شاخص های کارا در بخش دولتی و خصوصی

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی – تحلیلی با استفاده از ابزار پرسشنامه می باشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه نظام نوآوری منابع انسانی با ارتقاء شاخص های کارا در بخش دولتی و خصوصی می باشد. جامعه آماری پژوهش کارکنان بانک رفا تهران بوده اند و تعداد نمونه کوکران ۱۰۰ نفر در نظر گرفته شد. روایی سوالات پرسشنامه توسط ۰/۷۸ محاسبه شد. این پرسشنامه پس از تایید و تعیین روایی و پایایی، توسط محقق در بین کارکنان بانک رفا تهران با روش نمونه گیری تصادفی ساده توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه، از نرم افزار spss استفاده شده است. آزمون کولموگروف اسمیرنوف غیرنرمال بودن داده ها را نشان داد که در نهایت برای بررسی فرضیات پژوهش از آزمون ناپارامتریک اسپیرمن استفاده شده است. نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد که رابطه همبستگی بین دو متغیر شاغل بودن زنان و اختلالات روانی با ضریب ۸۲۴ / ۰ و sig=۰.۰۰۰ تایید شده و با سطح اطمینان ۹۵ درصد مورد قبول است. به دلیل این که سطح معناداری در اساتید و متخصصان حوزه روان شناسی مورد تایید قرار گرفت، پایایی آن نیز با آزمون آلفای کرونباخ ضریب همبستگی کمتر از پنج درصد است، لذا رابطه مستقیم و معناداری بین دو متغیر نظام نوآوری منابع انسانی با ارتقاء شاخص های کارا در بخش دولتی و خصوصی وجود دارد و در نتیجه فرض ۰H رد شده و فرض ۱H مورد تایید است

کلیدواژه ها:

نوآوری ، منابع انسانی ، شاخص های کارا ، بخش دولتی و خصوصی