شناسایی موانع استقرار بودجه عملیاتی در دانشگاه تهران

یکی از اصلاحات اخیر در نظام بودجه ریزی کشورها، حرکت به سوی «بودجه ریزی عملیاتی» است که بر سنجش عملکرد دولت ها تاکید می کند. شواهد موجود نشان می دهد که این اصلاحات در سطح محدودی اجرا می شود و این امر سئوالات فراوانی را ایجاد می کند که چرا تعداد کمی از دولت ها، «بودجه ریزی عملیاتی» را به طور کامل اجرا می کنند و چه نیازمندی های وجود دارد که اجرای کامل را تضمین نماید. برای شناسایی موانع اجرای بودجه ریزی عملیاتی در دانشگاه تهران از مدل «شه» استفاده گردیده است که نه عامل کلی موثر در اجرای بودجه ریزی عملیاتی را احصاء کرده است که این عوامل عبارتند از: توانایی ارزیابی عملکرد، توانایی فنی، توانایی نیروی انسانی، اختیار سازمانی، اختیار قانونی، اختیار رویه ای، پذیرش سیاسی، پذیرش مدیریتی و پذیرش انگیزشی در این تحقیق وضع موجود این عوامل در دانشگاه تهران با نظرسنجی از مدیران دانشگاه مورد بررسی قرار گرفت و عواملی که وضعیت مناسبی نداشتند به عنوان مانع اجرای بودجه عملیاتی در دانشگاه تهران شناسایی گردیدند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، بودجه ریزی دولتی ، بودجه عملیاتی ، کارایی تخصیصی