تکنیک بهینه سازی آزاد مشتق برای کالیبراسیون مدل های صف بندی

یک گام مهم در مدل سازی سیستم، تعیین ارزش پارمترها برای استفاده در آن مدل می باشد. در این مقاله فرض بر این است که مجموعه ای از اندازه گیری های جمع آوری شده از سیستم های غملیاتی در دست داشته، و مدل مناسبی از سیستم ( برای مثال بر مبنای این نظریه صف بندی) ایجاد شده است. برآورد مقادیر نسبی تکراری برای پارامترهای خاص این مدل از داده ها موجود، مشکل می باشد. ( زیرا پارامترهای مربوطه دارای مفهوم فیزیکی نامشخص بوده و یا آن ها را نمی توان به طور مستقیم از واحدهای اندازه گیری موجود به دست آورد). از این رو نیاز به تکنیکی برای تعیین مقادیر مربوط پارامترهای از دست رفته ، یعنی به منظور کالیبراسیون مدلف داریم. به عنوان جایگزینی برای تکنیک غیر قابل سنجش بروت فورس، ما مدل کالیبراسیون را به عنوان یک مسئله بهینه سازی غیرخطی با توجه به محدودیت هایی مد نظر قرار می دهیم. روش موجود از نظر مفهوم ساده بوده اجرا ان نیز آسان می باشند. مشارکت ما به صورت دوگانه می باشد . در ابتدا تعریف مناسبی از تابع هدف را برای تعیین فاصله بین شاخص های عملیاتی ایجاد شده توسط مدل و مقادیر حاصل شده از اندازه گیری ها ارائه می دهیم. در مرحله دوم، تکنیک های بهینه آزاد مشتق شده (DFO) را که ویژگی اصلی آن توانایی برای محدود کردن موقتی نقص ها می باشد، مطرح می کنیم. چنین تکنیکی این امکان را برای ما به وجود می آورد تا به طور دقیقی مشکل بهینه سازی را حل کرده، و به این ترتیب مقادیر پارامتری دقیقی را ایجاد می کند. ما روش مان را با استفاده از دو بررسی موردی واقعی ساده توضیح می دهیم.

کلیدواژه ها:

کالیبراسیون ، مدل صف بندی ، بهینه سازی آزاد مشتقات ، تابع هدف ، بهینه سازی