بررسی تاثیر ریزجانداران حل کننده فسفات بر عملکرد گندم، کاهش مصرف کود فسفر و کارایی مصرف آب در مناطق خشک

به منظور بررسی تاثیر ریزجانداران حل کننده فسفات بر عملکرد گندم رقم هامون آزمایشی به صورت فاکتوریل در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی زهک، در منطقه سیستان، در سال زراعی۱۳۹۲-۱۳۹۱ اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل کود فسفره با سه سطح (مصرف براساس آزمون خاک، مصرف براساس ۶۵ درصد آزمون خاک و شاهد) و سویه های مختلف سودوموناس فلوروسنس در پنج سطح (PSM۱ inoculant، PSM۲ inoculant، PSM۳ inoculant ، PSM۴ inoculant و شاهد) بودند. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع بوته، طول خوشه، تعداد دانه در خوشه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و کارایی مصرف آب بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای کود فسفره و ریزجانداران حل کننده فسفات بر ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و کارایی مصرف آب اثر معنی داری (p<۰.۰۱) داشتند. بیشترین مقدار عملکرد دانه با کاربرد کود فسفره با ۶۵ درصد آزمون خاک بدست آمد که نسبت به کاربرد کود بر اساس آزمون خاک و شاهد به ترتیب ۱۰ و ۱۷ درصد بیشتر بود. همه تیمارهای حل کننده فسفات عملکرد دانه را افزایش دادند و بیشترین عملکرد با تیمار PSM۳ بدست آمد که ۶/۲۶ درصد بیشتر از شاهد بود. ریزجانداران حل کننده فسفات سبب بهبود کارایی مصرف آب شدند و بیشترین کارایی مصرف آب با مایه تلقیح PSM۳ بدست آمد که ۲۳ درصد بیشتر از شاهد بود.

کلیدواژه ها:

محدودیت فسفر خاک ، دشت سیستان ، سودوموناس فلوروسنس ، کمبود آب