(جستاری در کتاب سفرهای آن جهانی: گزارش هایی از تجربه های نزدیک به مرگ در قرون وسطا و دوران جدید، اثر کارول زالسکی)

در میان تفاسیر گوناگونی که تاکنون از تجربه های نزدیک به مرگ ارائه شده است، تفسیر کارول زالسکی در کتاب سفرهای آن جهانی، مناقشات فراوانی را برانگیخته است. وی تجربه های نزدیک به مرگ را توصیفاتی نمادین تلقی می کند که به هیچ رو نمی توان آنها را جزء مشاهدات مستقیم و مفاهیم عینی دانست. او  معتقد است تجربه های دینی به جای آنکه ماهیتی توصیفی داشته باشند، نمادین هستند؛ زیرا حقیقت، خود را در قالب زبان بشری و صور فرهنگی به ما می نمایاند و در این فرآیند، گریزی از نمادها نیست. او بر این اساس، الاهیات را رشته ای علمی تلقی می کند که باید متولی اصلی بررسی و تحلیل نمادها و روایت هایی باشد که صور خیال مذهبی را تغذیه می کند. این نوشتار می کوشد با بررسی تفسیر زالسکی از تجربه های نزدیک به مرگ در کتاب سفرهای آن جهانی، تحلیلی انتقادی از آن به دست دهد.

کلیدواژه ها:

تجربه نزدیک به مرگ ، زالسکی ، مرگ بالینی ، الاهیات ، نمادها