ارزیابی و سنجش مولفه های شکوفایی شهری در کلان شهر اهواز

رشد و گسترش سریع شهر اهواز با مشکلات بسیاری همچون شکل‎گیری مناطق حاشیه‎نشین فاقد سیستم دفع فاضلاب، وجود انواع پسآب های صنعتی، کشاورزی و خانگی در اطراف کارون و وجود پدیده نامطلوب گردوغبار روبه رو است. توجه به توسعه شهری اهواز، ضرورت اجتناب‎ناپذیر به نظر می‎رسد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف سنجش، تحلیل و اولویت‎بندی مناطق شهری اهواز از لحاظ مولفه‎های شکوفایی، تدوین یافته است. مفهوم شکوفایی شهری دارای مولفه‎های مختلف بهره وری، زیرساخت، کیفیت زندگی، دربرگیرندگی و شمول اجتماعی و پایداری محیطی است که در تحقق توسعه شهری بسیار مهم است. اطلاعات و داده‎های مورد نیاز در این پژوهش، با استفاده از ابزار پرسشنامه و آمارنامه جمع‎آوری شده است. داده‎های گردآوری شده، با نرم‎افزار آماری اس .پی .اس .اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و برای ترسیم نقشه، از فن ‎سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده شده است. به منظور تعیین وزن مولفه‎ها، نظرات ۳۰ نفر از کارشناسان مربوطه با استفاده از فرایند تحلیل سلسه مراتبی محاسبه گردید که در میان آنها، مولفه کیفیت زندگی (۰۸۴۶/۰)، بیشترین وزن ومولفه دربرگیرندگی و شمول اجتماعی (۰۳۱۸/۰) کمترین وزن را دارد نتایج حاصل از مدل تاپسیس در شهر اهواز، مناطق ۲ و ۱ کاملا برخورداری از شکوفایی، منطقه ۶ و ۳ و ۸ در رده نسبتا برخوردار از شکوفایی، مناطق ۷ در رده برخورداری کم از شکوفایی و در نهایت منطقه ۴، در رده محروم از شکوفایی شهری قرار گرفته‎اند. بررسی ضریب همبستگی پیرسون میان پراکندگی جمعیت و سطح شکوفایی مناطق شهر نشان دهنده نبود رابطه موثر بین دو متغیر است.  

کلیدواژه ها:

شهر شکوفا ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ، تکنیک تاپسیس ، کلان شهر اهواز