تنوع میکروساتلایت در شش ن‍ژاد گوسفند ایرانی

در این مطالعه تنوع ژنتیکی شش نژاد از گوسفندان ایرانی (سنجابی، کبوده شیراز، ترکی قشقایی، لری، بختیاری و عربی) با استفاده از ده جفت نشانگر میکروساتلایت,BM۱۸۲۴ ,BM۸۱۲۵ ,MAF۳۳ ,OarJMP۵۸ ,MCM۵۲۷ ,OarCP۳۴ ,OarJMP۲۹ ,MAF۲۱۴ DYMS۱ و (MAF۷۰ بررسی شده است. استخراج DNA با روش تغییر یافته استخراج نمکی انجام شد. تکثیر DNA ژنومی به تعداد ۴۵ نمونه از هر نژاد از طریق واکنش زنجیره ای پلیمراز ( (PCRصورت گرفت. تمامی ترکیبات مختلف جایگاه - نژاد بجز جایگاه MAF۲۱۴ در نژاد کبوده شیراز و جایگاه های BM۱۸۲۴،MAF۲۱۴ ،MCM۵۲۷ در نژاد سنجابی در تعادل هاردی واینبرگ قرار داشتند. همه آلل های یافت شده در شش نژاد پلی مورف بودند و در۲۷۰ راس مطالعه شده برای ۱۰جایگاه، تعداد ۷۳ آلل مشاهده گردید. هتروزیگوسیتی محاسبه شده بر اساس داده های حاصل از این تحقیق، تنوع ژنتیکی بالائی با میانگین ۷۴۷/۰ تا ۷۹۲/۰ را در شش نژاد گوسفند مورد مطالعه نشان می دهد. در حالیکه تفاوت معنی داری بین هتروزیگوسیتی مورد انتظار مشاهده نشد. تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که حدود ۸ درصد از واریانس کل توسط جزء واریانس بین نژادی و ۹۲ درصد نیز توسط جزء واریانس درون نژادی قابل توجیه است.

کلیدواژه ها:

میکروساتلایت ، گوسفند ، تنوع ژنتیکی ، هتروزیگوسیتی ، پلی مورف