تعیین استراتژی های نوآوری در باشگاه های ورزشی بر اساس رویکرد اقیانوس آبی

هدف مقاله حاضر، تعیین استراتژی های نوآوری در باشگاه های ورزشی بر اساس رویکرد اقیانوس آبی بود. پژوهش حاضر کیفی و ازنظر هدف، کاربردی بود. جهت گردآوری داده ها از مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه و پرسش نامه دلفی استفاده شد. جامعه آماری، اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه ها، متخصصان ورزشی و کارآفرینان ورزشی استان خوزستان بودند. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تعداد ۱۷ نفر در دور اول، ۲۹ نفر در دور دوم و تعداد ۲۷ نفر در دور سوم پانل دلفی در تحقیق مشارکت کردند. با توجه به میزان درجه همگرایی، رویکرد دلفی در دور سوم خاتمه یافت. یافته ها نشان داد که بر اساس الگوی تصمیم گیری چهار اقدام در رویکرد اقیانوس آبی که شامل استراتژی های ایجاد، استراتژی افزایشی، استراتژی کاهشی و استراتژی حذف است؛ ازجمله فعالیت هایی که باشگاه های ورزشی به آن ها نپرداخته اند و باید بر مبنای استراتژی ایجاد، به وجود آید شامل مشارکت اجتماعی خیرخواهانه و ایجاد کمپین های تبلیغاتی بود. بر مبنای استراتژی افزایشی، فعالیت هایی که باشگاه های ورزشی بایستی روی آن ها سرمایه گذاری و رقابت کنند شامل افزایش استفاده از رویکردهای تمرینی خلاق بود. بر مبنای استراتژی کاهشی، فعالیت هایی که باشگاه های ورزشی بایستی کمتر شود شامل کاهش هزینه های مالی با استفاده از رویکردهای خلاقانه و حفظ مشتریان قبلی باشگاه های ورزشی بود و درنهایت بر اساس استراتژی حذف، ازجمله فعالیت هایی که باشگاه های ورزشی نباید انجام شود عبارت بود از: حذف فعالیت های تمرینی غلط و اشتباهات تمرینی در باشگاه های ورزشی و حذف تاخیر در ارائه خدمات به ذی نفعان باشگاه های ورزشی.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، اقیانوس آبی ، باشگاه ورزشی ، الگوی تصمیم گیری ، استراتژی