اثربخشی توان بخشی یکپارچگی حسی- حرکتی بر بهبود علائم کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری غیرکلامی

پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی توان بخشی یکپارچگی حسی- حرکتیبر بهبود علائم کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری غیرکلامی انجام شد. این پژوهش با یک طرح شبه تجربی، با روش طرح های تک آزمودنی  A-B با گروه کنترل و دسته درون سری ها انجام شد. از بین دانش آموزان پایه دوم تا پنجم مدارس شهر ری، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای ۸ دانش آموز مبتلا به ناتوانی یادگیری غیرکلامی انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش ۱۲ جلسه مداخله توان بخشی حسی - حرکتی با تاکید بر حس های  عمقی و دهلیزی دریافت و به منظور بررسی تاثیر مداخلات از آزمون دیداری - فضایی آندره ری و آزمون تبحر حرکتی برونینکس- ازرتسکی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش، هم در سطح بین فردی و زوج های همتا و هم به صورت گروهی با استفاده از محاسبه درصد بهبودی و اندازه اثر صورت گرفت. تحلیل های آماری نشان داد که آزمودنی های گروه آزمایش، نسبت به خط پایه، در نمره ها تغییر و بهبودی نشان دادند. این یافته ها حاکی از این است که توان بخشی یکپارچگی حسی- حرکتی بر بهبود نشانه های ناتوانی یادگیری غیرکلامی کودکان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

یکپارچگی حسی ، حرکتی ، ناتوانی یادگیری غیرکلامی ، عملکرد دیداری – فضایی ، عملکرد حسی- حرکتی