معماری سبز: یک مفهوم پایداری

پایداری و توسعه پایدار به منظور کاهش آلودگی های زیست محیطی و بهینه سازی مصرف انرژی مورد توجه طراحان و معماران قرار گرفته است و در واقع واکنشی به بحران های پیش آمده در دنیای صنعتی و مدرن امروز به شمار می آید. مفهوم معماری سبز که به «توسعه پایدار» یا «ساختمان سبز» نیز معروف است، تلاش دارد تا تعداد منابعی که در ساخت، استفاده و کنترل ساختمان مصرف می شود به کمترین میزان ممکن رساند و نیز آسیبی که به واسطه انتشار، آلودگی و اتلاف اجزای ساختمان به محیط زیست وارد می شود محدود سازد. هدف این مقاله تاکید روی این مسائل دشوار و پیچیده پایداری است که تقریبا تمامی جوانب زندگی بشر را در بر می گیرند.

کلیدواژه ها:

سیستم های ساختمانی سبز ، ساختمان های پایدار ، ساختمان های طبیعی ، ساختمان های زنده ، منابع تجدیدپذیر