بررسی نقش گردشگری در خصوص تاب آوری اقتصادی روستاییان (مطالعه موردی: شهرستان اردبیل)

توجه به مقوله گردشگری روستایی از دهه های ۸۰ به بعد گسترش یافت و طی سالیان اخیر توسعه و رونق آن به عنوان یکی از راهبردهای مهم و اساسی در رشد و توسعه نواحی روستایی، توجه صاحب نظران و خصوصا متخصصان مسائل روستایی را به خود جلب کرد و آن را به عنوان راهبردی برای توسعه محلی و منطقهای قلمداد نمود. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش گردشگری در خصوص تاب آوری اجتماعی و اقتصادی روستاییان (مطالعه موردی: شهرستان اردبیل) میباشد. به لحاظ تقسیم بندیهای انجام گرفته و در روش تحقیق، پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت از نوع تحقیقات کاربردی بوده و به لحاظ روش توصیفی تحلیلی از نوع تحقیقات کمی است. روش جمع آوری داده از طریق پرسشنامه و روش اسنادی و میدانی میباشد در ادامه جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار Spss استفاده گردیده است. از آزمونهای آماری T تک نمونه ای، واریانس یکطرفه F و آزمون فیشر برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده گردیده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوطه از آزمون T تک نمونه ای نشان دادکه دربعد اقتصادی(با میانگین (۳/۳۴ گردشگری روستایی باعث افزایش تابآوری اقتصادی در روستاهای موردمطالعه شده و نقش گردشگری درایجاد تاب آوری اقتصادی، مثبت و سازنده ارزیابی میشود. همچنین شاغلین بخش آزاد و دامداری و کشاورزی نقش گردشگری بر تاب آوری اقتصادی و اجتماعی را مثبت تر از سایر گروه های شغلی ارزیابی کرده اند، ولی در بقیه شاخصها با وجود ارزیابی بالای ساکنان، تفاوت معنیداری بین گروه های شغلی دیده نشده است و نظرات آنها یکسان بوده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، روستا ، تاب آوری ، تاب آوری اقتصادی ، اردبیل.