ارزیابی تاثیر اصلاح چسب پلی وینیل استات بر ظرفیت لنگر خمشی اتصال ساخته شده با پین چوبی

چکیده هدف از این پژوهش بررسی تاثیر چسب اصلاح شده ی پلی وینیل استات بر ظرفیت لنگر خمشی اتصال های ساخته شده از گونه های راش صنوبر و نراد بوده است. در این پژوهش ظرفیت لنگر خمشی اتصال با چسب اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفته و با چسب اصلاح نشده مقایسه شده است. مواد مورد استفاده در این تحقیق چسب پلی وینیل استات و گونه های چوبی راش، صنوبر و نراد بوده است. نتایج نشان داد که بیشترین ظرفیت لنگر خمشی ۱/۴۷ نیوتن متر مربوط به اتصال راش با قطر پین ۱۰ میلیمتر و چسب اصلاح شده بوده در حالی که کمترین لنگر خمشی ۱۷/۳۵ نیوتن متر مربوط به اتصال با گونه صنوبر با قطر ۶ برای چسب اصلاح نشده بود. اصلاح چسب پلی وینیل استات با نانو سلولز و پلی وینیل الکل تاثیر مطلوبی روی خواص مکانیکی این چسب داشته که اختلاف مقاومت اتصال چسب اصلاح شده با پلی وینیل استات خالص گواه این مطلب است که علت ان می تواند افزایش ویسکوزیته چسب و کنترل میزان نفوذ آن به بافت چوب و بهبود چسبندگی باشد. از بین قطر پین های مورد مطالعه، قطر ۱۰ میلیمتر به واسطه محیط بیشتر و به طبع آن مساحت سطح چسبندگی بیشتر، استحکام بالاتری نسبت به قطرهای ۸ و ۶ میلیمتر نشان داد. همانطور که قابل پیش بینی بود مقاومت اتصال گونه راش بالاتر از نراد و صنوبر بود، که دلیل اصلی آن را می توان به دانسیته بالاتر این گونه ربط داد.کلمات کلیدیچسب پلی وینیل استات اصلاح شده، اتصال دوبل با پین چوبی، ظرفیت لنگر خمشی، نانو کریستال سلولز

کلیدواژه ها:

چسب پلی وینیل استات اصلاح شده ، اتصال دوبل با پین چوبی ، ظرفیت لنگر خمشی ، نانو کریستال سلولز